Czy gdyby w rocznicę Waszego poznania, Twój chłopak na wzór Jezusa umył Ci nogi uznałabyś, że zwariował? A gdyby Twoją pasją była wspinaczka górska i miałbyś szansę zdobyć Mount Everest zrezygnowałbyś, bo opuszczenie niedzielnej Mszy to grzech ciężki? Zdrowy radykalizm czy fanatyzm religijny to jedno z pierwszych pytań, które usłyszeli uczestnicy rekolekcji „Synowie Gromu” zorganizowanych w Babicach przez Diakonię Ponad Murami.

Boanerges, czyli Synowie Gromu to przydomek, który Jezus nadał dwóm z Apostołów. O tym wydarzeniu pisze św. Marek: „Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.”(Mk 3, 16-19) Świat świętych często wydaje się być nieosiągalny. Obawy i wątpliwości rozwiało jednak  nieoficjalne motto rekolekcji: „Bóg nie powołuje uzdolnionych, ale uzdalnia powołanych.” W końcu Noe się upił, Mojżesz zabił Egipcjanina, Rachab była prostytutką, Dawid miał romans, Paweł prześladował chrześcijan, a Tomasz był niedowiarkiem…

Czas decyzji

Podczas rekolekcji uczestnicy przyglądali się swojemu chrześcijaństwu. Poprzez konferencje i  świadectwa swojego życia animatorzy pokazywali jak wygląda prawdziwa droga, po której kroczy się za Jezusem. To nie jest wyidealizowana, bezgrzeszna ścieżynka do Nieba, ale droga pełna zakrętów i niebezpieczeństw. Czy naprawdę chcemy ją wybrać? Odpowiedź na to pytanie miały ułatwić spotkania w małych grupach, na których uczestnicy dzielili się ze sobą doświadczeniami wiary.

W sobotę podczas Eucharystii każdy z nich miał szansę podjąć decyzję o wzięciu odpowiedzialności za rozwijanie w sobie łaski chrztu, współpracę z nią. Widzialnym gestem jej podjęcia było zanurzenie dłoni w napełnionej wodą święconą chrzcielnicy i uczynienie znaku krzyża. Kontynuacją tego wyboru była możliwość podpisania deklaracji – „Zobowiązuję się dołożyć wszelkich starań, aby Boże Prawo uczynić fundamentem mojego życia. Nie chcę, by moje chrześcijaństwo było przeciętne. Pragnę całym sercem przylgnąć do Boga, miłować Go i dzielić się tą miłością z moimi braćmi i siostrami.”

Czas kontynuacji!

Jeden z animatorów posługujących na tych rekolekcjach powiedział – „Marzy mi się, aby te rekolekcje były ostatnie, by następne nie były potrzebne, a jeśliby się odbyły to zorganizowane przez was, Synów i Córki gromu, którzy siedzą tutaj.” Uczestnicy zostali zaproszeni nie tylko do dojrzałości chrześcijańskiej, ale i pokazywania innym drogi, którą zdecydowali się pójść.

Na dwa turnusy rekolekcji łącznie przyjechało pięćdziesięciu pięciu uczestników, trzynastu animatorów. Opiekunem rekolekcji był ks. Karol Darmas we współpracy z ks. Jarosławem Buchenfeldem – proboszczem parafii św. Anny w Babicach. Czas nauki zdrowego radykalizmu zakończyło rozdanie uczestnikom pustych deklaracji. Poprzez to co sami widzieli i czego doświadczyli mogą „czynić uczniów ze wszystkich narodów.” To ich pierwsze zadanie na drodze dojrzałego chrześcijaństwa.

Córka Gromu – Agata Nurek