Diecezja gliwicka nie jest dużą diecezją, a mimo to Ruch Światło – Życie zadomowił się tu już na dobre. Możemy poszczycić się parafialnymi wspólnotami, które działają prężnie i są miejscem rozwoju dla wielu ich członków. Nie sposób zaprzeczyć, że to właśnie wspólnoty są drzwiami do czegoś większego… a za nimi widzimy, że nasz świat, nasze odpowiedzialności, radości, smutki nie zamykają się w czterech ścianach. Że to właśnie we wspólnocie realizujemy się, służymy i zaczynamy dostrzegać drugiego człowieka. To właśnie wspólnota pozwala nam dostrzegać działanie Boże i Jego tak naprawdę poznawać i uczyć nas życia w relacji. Bo to co najpiękniejsze, dzieje się w relacjach. Jesteśmy powołani do wspólnoty.

W naszej diecezji funkcjonują wspólnoty młodzieżowe, które gromadzą zarówno młodzież jak i dzieci na drodze formacji oraz posługi w Ruchu Światło – Życie. Owe wspólnoty pozwalają im wzrastać i dojrzewać przede wszystkim w wierze, ale nie tylko… Któż ze starszych po podstawowej formacji, po wieloletniej posłudze nie byłby w stanie powiedzieć, że również Oaza miała duży udział w jego wychowaniu? Że to dzięki temu Ruchowi jest tym, kim jest?

Również ludzie dojrzali, którzy odnaleźli się na drodze małżeństwa i życia rodzinnego, znaleźli w diecezji gliwickiej w ramach Ruchu Światło – Życie swoje miejsce. Domowy Kościół jest wspólnotą – pomaga wzrastać także przez formację, nieco inną, bo dla innej grupy wiekowej, przez posługę i szereg „narzędzi”, które pomagają małżonkom w uświęcaniu ich małżeńskiego życia. W DK środowisko formacyjne i ewangelizacyjne, tworzy złożony z kilku małżeństw krąg. I takie kręgi w naszej diecezji stanowią naprawdę liczną grupę.

Piękne jest, że „spodobało się Bogu prowadzić ludzi do zbawienia nie pojedynczo, ale we wspólnocie”. Cieszmy się więc z każdej wspólnoty i módlmy się za nie!